แผนร้ายพิชิตใจพี่ชายตัวแสบ - อ้นเชอรีนTS9

ข้อมูลเบื้องต้น

ขอบคุณเจ้าของธีมสวยๆด้วยค่าาB B

เนื้อเรื่อง

บ้าน ดิว & เชอรีน

“พี่ดิว พี่ดิวโว้ย”ฉันเรียกตะโกนเสียงดังในยามเช้าโดยไม่สนเลยว่าคนแถวบ้านจะลุกขึ้นมาปาของใส่ในฐานะที่ฉันทำเขาแตกตื่นกันหมด

“อะไร”พี่ดิวพี่ชายของฉันที่ตอนนี้กำลังออกกำลังกายอยู่ข้างนอกขานตอบกลับมา ฉันเดินเข้าไปหาก่อนจะแวดทันที

“จะกินไหมอ่ะข้าว ออกอยู่นั้นแหละฟิตไปทำไหมก็ไม่รู้ ไม่เห็นจะเอาไปโชว์ใครเลย”ฉันพูดพี่ดิวก็เลยมองหน้าฉันแล้วก็วางดัมเบลลงแล้วก็เดินมาหาฉัน

พลั่ก

“พี่จะผลักหัวฉันทำไมเนี่ยะ”ฉันบอก

“ก็ปากแกมันสิ แกรู้ไหมชีวิตผู้ชายนะมันต้องออกกำลังกายเพื่อให้มันฟิตตลอดเวา”พี่ดิวเริ่มสาธยายฉันเลยจัดการดึงแขนพี่ดิวให้เข้าบ้านทันที

“แกไมฟังฉันเลยใช่ไหมเนี่ยะไอ้รีน”

“พี่ก็พูดไปซิ”ฉันบอกก่อนจะพยายามลากพี่ชายของตัวเองให้เข้าบ้านไป

“นึกว่าจะฟิตแต่หุ่นเสด็จมากินข้าวได้แล้วหรือไง”เสียงของแม่ดังขึ้นระงมทันทีที่เห็นฉันลากพี่ชายตัวเองเข้าบ้านมาได้สำเร็จ

“โธ่แม่เหมือนเชอรีนมันอีกแหละผู้ชายนะมันต้องฟิตตลอดเวลาสิแม่”พี่ดิวบอกก่อนจะปล่อยมือฉันและทำท่าจะเข้าไปกอดแม่เอาไว้

“หยุดเลยตาดิวเหม็นเหงื่อไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้”แม่พูดพร้อมกับผลักหัวพี่ดิวเอาไว้พี่ดิวมองหน้างอลๆ

“ใช่เหม็นเหงื่อสุดๆ ไปอาบน้ำไป”ฉันไล่มั้ง พี่ดิวหันมามองฉันก่อนจะค้อนใส่ แล้วก็ยิ้มให้แม่ก่อนจะผละตัวฉันออกมา

“จุ้น”พี่ดิวว่าก่อนจะผลักหัวฉันเบาๆ ฉันมองค้อนก่อนจะเตะก้นพี่ตัวเองไปหนึ่งที

“ไอ้รีน นี่พี่เองนะ”พี่ดิวโวย

“พี่แล้วไง พี่ทำน้องได้น้องก็ทำพี่ได้ แบร่”ฉันแลบลิ้นใส่ พี่ดิวเดินมาผลักหัวฉันอีกรอบก่อนจะยีหัวฉันไปมา

“อื้อ ไอ้พี่ดิว”

“หึ ไอ้ตัวแสบเอ๋ย แม่ครับรอกินข้าวด้วยนะเดี๊ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ”พี่ดิวบอกก่อนจะปล่อยหัวฉันที่ตัวเองขยี้จนหนำใจแล้วก็วิ่งขึ้นข้างบนไปทันที

“ชิส์ ไม่มีใครเขารอหรอก”ฉันบ่นไล่หลังไป แม่ที่เห็นก็ยิ้มน้อยก่อนจะเดินมาหาฉัน

“ไม่มีทางที่แกจะไม่รอตาดิว”แม่บอก

“แม่รู้ได้ไง สักวันหนูก็ต้องทำได้อยู่แล้ว”ฉันบอกกลับก่อนจะทำหน้าหงอ แต่คำพูดของแม่ที่โต้กลับมาทำให้ฉันแทบสะอึก

“ถ้าแกไม่ญาติดีกับดิวมันแกก็ไม่ได้ให้มันช่วยเรื่องเพื่อนมันอย่างตาอ้นหรอก”

“O///O แม่!!!”ฉันอึ้งไปเลยกับคำที่แม่โต้กลับมา

“หรือว่าไม่จริง อย่านึกว่าแม่จะดูลูกตัวเองไม่ออกนะว่าแกอ่ะชอบพี่อ้นเขา”

“O///Oแม่!!”ฉันอึ้งอีกรอบ นี่แม่ดูฉันออกด้วยหรือไงนะว่าฉันชอบพี่อ้นเพื่อนสนิทของพี่ดิวที่แสนจะเย็นชาใส่ฉันมันน่าเจ็บปวดสุดๆเลยฉันเป็นคนเดียวที่พี่อ้นไม่กล้าเข้าใกล้ TxT

“เฮ้อ ลูกสาวฉัน ชอบเขาทีก็ไม่ปฏิบัติตัวกับเขาให้ดี ลูกไปจิกกัดพี่เขาอยู่ได้”แม่บ่น ก็จริงอย่างที่แม่พูดฉันไม่กล้าคุยกับพี่เขาเลยถ้าคุยฉันก็จะใช้วิธีจิกกัดเขาไป แต่ให้ทำไงได้หละนั้นคือวิธีการแสดงของฉันนี่น่า แต่มันปวดร้าวสุดๆที่เขาไม่สนใจฉันเลยแถมยังเอือมใส่ฉันอีกTxT

“โธ่แม่ แม่ก็ดูพี่เขาทำกับหนูสิ อย่างกับหนุไม่ใช่น้องสาวเพื่อนเขานั้นแหละ อย่างกับหนูเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับเขา”ฉันบอกก่อนจะทำหน้าหงออีกรอบ

“เฮ้อเชอรีน ลูกชอบพี่เขาก็บอกพี่เขาไปสิ แม่ได้ข่าวนะว่าอีกไม่นานตาอ้นต้องไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศแล้วนะ”คำพูดของแม่ทำให้หัวใจของฉันห่อเหี่ยวขึ้นมาทันที ฉันรู้ ฉันรู้ว่าเขากำลังจะไปแล้ว และบางทีเข้าอาจจะเจอคนที่ใช่สำหรับเขาที่ไม่ใช่ฉัน แต่ให้ฉันบอกเขายังไงในเมื่อเราไม่เคยพูดจาดีๆกันเลยสักครั้ง

“ถ้าพี่เขาไปบางทีหนูอาจจะลืมพี่เขาก็ได้”ฉันบอกเสียงสั่น

“เชอรีน หนูไม่ได้ชอบพี่เขาแค่เดือนสองเดือนนะ แม่รู้ว่าหนูชอบพี่เขามานานเท่าไหร่แล้ว”แม่บอกก่อนจะลูบหัวฉันไปมา ใช่สิฉันไม่ได้ชอบพี่เขาแค่แปปเดียวเท่านั้นแต่ฉันแอบชอบพี่อ้นมาเกือบสามปีแล้ว

“แต่ยังไงพี่เขาก้ต้อไปไม่ใช่หรอคะสุดท้ายฉันก็ไม่กล้าที่จะบอกเขาอยู่ดี แม่มองฉันอย่างเหนื่อยใจก่อนจะมองไปที่ประตูบ้านเมื่อรู้สึกว่ามีคนกำลังมา

ปึง

“สวัสดีครับแม่”และคนที่ปรากฏตัวขึ้นมาหน้าบ้านฉันมันก็ทำให้ฉันรู้สึกใจเต้นแรงมากที่สุด

“อ้าว อ้น สวัสดีลูก”แม่ทักพี่อ้น ฉันมองหน้าพี่อ้นเล็กน้อยพี่อ้นก็มองฉันแต่เราสองคนต่างก็ไม่ทักกันแม่บีบแขนฉันแน่นเหมือนบอกกลายๆว่าให้ฉันทักพี่เขา แต่ฉันก็นิ่งก่อนจะเชิดหน้าไปทางอื่น

“ดิวหละครับ”พี่อ้นที่เห็นฉันไม่สนใจก็พูดกับแม่ขึ้นมาทันที

“อ๋ออาบน้ำอยู่ข้างบนนะลูก กินอะไรมารึยัง ทานข้าวกับแม่ไหม”

“ไม่ต้องชวนหรอกมั้ง เขาคงหาอะไรกินได้”ปากฉันมันหาเรื่องจริงๆฉันพูดออกไปทันทีอย่างตกใจ อ้ากปากหนอปาก พี่อ้นมองฉันทันทีส่วนฉันก็มองเขาตอบ

“เชอรีน!!”แม่เรียกฉันเสียงดังก่อนจะบีบแขนฉัน

“โอ๊ยแม่ เชอรีนเจ็บ”ฉันบอกก่อนจะมองหน้าพี่อ้นต่อ พี่อ้นก็จ้องฉันแล้วมองอย่างเอือมๆ เจ็บสุดๆ

“ขอโทษพี่เขาเดี๋ยวนี้เลย”

“ไม่จำเป็น”ฉันบอกก่อนจะเชิดใส่พี่เขา

“เฮ้อ”พี่อ้นมองหน้าฉันก่อนจะถอนหายใจออกมา

“แม่ขอโทษแทนน้องด้วยนะลูก”แม่บอก

“แม่จะไปขอโทษทำไมเชอรีนไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อยนิ”ฉันยังคงเถียงอยากตบปากตัวเองจริงๆ

“เชอรีน!!!”แม่เอ็ดฉันเสียงใหญ่ก่อนจะจิกตาใส่ฉัน

“ไม่เป็นไรครับแม่”พี่อ้นบอกพร้อมกับมองหน้าฉันอย่างท้าทาย

“อ้าวเฮ้ยไอ้อ้นมาแล้วหรอ”เสียงของพี่ดิวดังขึ้นขัดจังหวะการจ้องตาของฉันกับพี่อ้น ฉันหนไปมองพี่ชายตัวเงอที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วกำลังเดินลงมา

“อืม “พี่อ้นตอบเล็กน้อย

“กินอะไรมายัง มากินข้าวดิ”พี่ดิวบอกพร้อมกับเดินมากอดคอฉันเอาไว้

“ตอนแรกว่าจะกินแต่บางคนคงไม่อยากให้ฉันร่วมโต๊ะ”พี่อ้นบอกก่อนจะคำสุดท้ายปรายตามามองฉัน

“ไอ้รีน”พี่ดิวที่เห็นพี่อ้นมองฉันก็เรียกฉันเสียงเย็น ฉันก็เลยเงยหน้ามองพี่ตัวเอง

“ทำไม”ฉันถาม

“เฮ้อ เมื่อไหรแกสองคนจะญาติดีกันซักทีฮะ”พี่ดิวถามพร้อมกับมองฉันและพี่อ้นสลับไปมา ฉันมองหน้าพี่อ้นพี่อ้นมองหน้าฉันก่อนจะ

เชอะ

“ไม่มีทาง/ไม่มีทาง”เสียงสองเสียงประสานกันออกมาอย่างไม่ได้นัดหมาย

“เฮ้อ/เฮ้อ”แล้วแม่กับพี่ดิวก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน

“พี่ดิวก็บอกให้เพื่อนพี่ญาติดีกับเชอรีนซะก่อนสิ ผู้ชายอะไรไม่เป็นสุภาพบุรุษซะเลย”ฉันบอก

“เธอนั้นแหละเชอรีน เธอควรจะญาติดีกับพี่ได้แล้วพี่เจอเธอทีไรเธอก็จิกกัดกับพี่ทุกที”พี่อ้นตอบกลับมาบ้างแต่ตาก็ยังแสดงออกมาอย่างเฉยชา

“พี่นั้นแหละเลิกทำเย็นชาฉันซักที!!!!”ฉันตวาดออกมาเสียงดังจนทุกคนตกอยู่ในความเงียบทันที

“.....”

“......”

“.....”พี่อ้นจ้องมองหน้าฉันนิ่ง

“พี่นั้นหละเลิกเย็นชาได้แล้วพี่เป็นอะไรมากเลยหรือไง กลับคนอื่นพี่ไม่เห็นทำแบบนี้เลย ฉันเข้าใกล้พี่ไม่ได้ ฉันยุ่งกับพี่ไม่ได้พี่เป็นบ้ามากเลยหรือไงห๊ะ”ฉันตวาดเสียงดัง เริ่มรู้สึกเหมือนตัวเองจะร้องไห้ออกมา บ้าที่สุดเลย

“....”

“....”

“....”ทุกคนยังคงอึ้งอยู่รวมทั้งพี่อ้น พี่อ้นมองหน้าฉันนิ่งรู้สึกว่าแววตาของเขาจะสั่นเล็ดน้อยซึ่งไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน

“พี่พูดไม่ออกเลยใช่ไหมหละ มันจริงใช่ไหมพี่นั้นแหละที่ผิดพี่นั้นแหละที่บ้า ฉันพยายามเข้าใกล้พี่แต่พี่กลับห่างเหินฉันทั้งๆที่ฉันเป็นน้องสาวเพื่อนสนิทพี่ พี่ทำไมต้องทำอย่างนั้นพี่เกลียดฉันมากเลยหรือไง”ฉันตะโกนออกไปสุดเสียงพร้อมกับปาดน้ำตาทิ้งมันไหลออกมาแล้ว ความน้อยใจที่มันท่วมท้นอยู่มันกำลังจะออกมาแล้ว

“เชอรีน”แม่กับพี่ดิวเรียกฉันอย่างตกใจ

“.....”ส่วนพี่อ้นก็มองหน้าฉันนิ่งและตกใจไม่น้อยที่เห็นน้ำตาของฉัน

“ฮึก ในเมื่อพี่เกลียดฉัน เราก็ไม่ต้องมาญาติดีกันต่อไปเถอะเพราะฉันก็จะเกลียดพี่เหมือนกัน”ฉันตวาดใส่หน้าเขาก่อนจะเดินชนไหล่แล้ววิ่งออกมาจากบ้านทันที น้ำตาที่ไหนออกมามันก็ไหลมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆมันเจ็บปวดมากจริงๆเจ็บปวดที่สุดเลย ฉันร้องไห้ออกมาแล้วความน้อยใจของฉันมันถึงขีดจำกัดแล้วฮึก

“เชอรีน”เสียงหวานๆดังขึ้นทำให้ฉันหันไปมอง

“ดี”ฉันเรียกชื่อเพื่อนสนิทของตัวเองออกมา

“เป็นอะไร”ดีถามฉันพร้อมกับนั่งลงข้างๆ

“ฮึก ฮึกพี่อ้นเกลียดฉัน”ฉันบอกพร้อมกับร้องไห้ออกมา ดีเป็นเพื่อนสนิทของฉันเธอจึงรู้ว่าฉันนั้นแอบชอบพี่อ้นอยู่และเธอก็เป็นที่ปรึกษาให้สำหรับฉัน

“เฮ้ยไปรู้มาจากไหนบ้ารึเปล่า”ดีบอก

“ไม่ เขาไม่ปฏิเสธสักนิดว่าเขาไม่เกลียดฉัน เขาเกลียดฉันแล้วดี ฮึก”ฉันร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายใคร ดีนะที่ตอนนี้ฉันวิ่งออกมาจากตัวบ้านไกลแล้ว

“เชอรีน ใจเย็นๆ ไปนั่งก่อน เฮ้อถ้าฉันไม่มาบ้านเธอฉันจะรู้ไหมเนี่ยะ เธอจะเตลิดไปไหนไหมเนี่ยะ”ดีถามฮันก่อนจะพาฉันให้ไปนั่งที่สวนหลังบ้าน

“ฮึก เขาไม่ยอมพูดกับฉันสักคำขนาดฉันร้องไห้ขนาดนั้นเขายังไม่สนใจฉันเลย ฮึก”

“เชอรีน ใจเย็นๆนะเพื่อน”ดีปลอบฉันพร้อมกับดึงฉันเข้ามากอดเอาไว้ก่อนจะลูบหัวเบาๆ

“ฮึก พี่เขาเกลียดฉันใช่ไหม ฮึกเขาไม่รู้เลยใช่ไหมว่าฉันรักเขามากแค่ไหน”ฉันร้องไห้พร้อมกับระบายออกมา

“เชอรีน”ดีเรียกฉันเสียงเบาก่อนจะลูบหัวหลังฉันไปมา

“เชอรีน!”เสียงของแม่ดังขึ้น ทำให้ฉันผละออกมาจากดีแล้วก็มองหน้าแม่ แม่ตกใจไม่น้อยที่เห็นฉันร้องไห้ขนาดนี้

“แม่ ฮึก”ฉันโผเข้ากอดแม่ทันที แม่ลูบหัวฉันเบาๆ

“เฮ้อ ตัวเองทำตัวเองทั้งนั้น”

“นี่แม่รู้เรื่องหรอคะ”ดีถามแม่อย่างตกใจ

“จ๊ะ มีหรอที่แม่จะดูไม่ออกว่าเชอรีนชอบตาอ้นอยู่”

“หยา ตายแล้วเชอรีน”ดีพูดออกมาอย่างตกใจ

“ฮึก ฉันก็พึ่งรู้ว่าแม่รู้นี้แหละ ฮึก แม่คะทำไมถึงเป็นอย่างนี้ฮึก”ฉันร้องไห้ออกมาอีกรอบพร้อมกับกอดแม่เอาไว้แน่น

“ลูกทำตัวลูกเองทั้งนั้นนะ เชอรีน ปากลูกนะมันพาซวยจริงๆ”

“แม่อ่า”ฉันพูดเสียงหงอ

“เฮ้อสงสัยฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว”แม่พึมพำออกมา ฉันที่ได้ยินก็เงยหน้าถามทันที

“อะไรอ่ะค่ะแม่ ฮึก”

“ไม่รู้สิลูกแม่รู้สึกได้ว่าตาอ้นก็ชอบลูกแถมไม่ได้ชอบธรรมดานะท่าทางจะชอบลูกมานานกว่าที่ลูกจะชอบพี่เขาอีก”

“นั้นนะสิคะ แม่รู้สึกเหมือนหนูเลย”ดีพูดด้วยอีกคน มันทำให้ฉันเริ่มคิด เริ่มเข้าข้างตัวเองว่าพี่อ้นก็มีใจให้ฉันอยู่แต่มันคงไม่จริงใช่ไหม เขาไม่ได้ชอบฉันเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันหรอกใช่ไหม

“หนูว่าไม่มีทางเป็นไปได้หรอกค่ะ ฮึก”ฉันบอกก่อนจะก้มหน้าลงเพื่อให้น้ำตามันไหลออกมาให้หมด

“สู้สิลูก แม่ว่าแม่ต้องทำอะไรสักอย่างแล้วจริงๆ”แม่บ่นออกมาอีกรอบก่อนจะลูบหัวฉันไปมา

“แม่มีอะไรให้ดีช่วยบอกได้นะคะ”ดีบอกก่อนจะนั่งจับมือฉันเพื่อปลอบฉันให้หยุดร้องไห้สักที

ผ่านไปสักพัก

“เฮ้อ แม่ว่าเรากลับเข้าไปในบ้านดีกว่านะเดี๋ยวพวกนั้นจะสงสัยเอาว่าเป็นอะไรมาก”แม่บอกก่อนจะเช็ดคราบน้ำตาฉันที่มันพึ่งหยุดไหลไปเมื่อกี้

“คะ”ฉันตอบก่อนจะเดินตามแม่เข้าบ้าน ส่วนดีก็เดินตามมา

“มาแล้วหรอแม่ เชอรีน น้องดี”พี่ดิวที่เห็นฉันเดินเข้ามาก็รีบวิ่งเข้ามาหาทันที แต่ก็ต้องสะดุดเมื่อเห็นดีเดินตามเข้ามาด้วย ใช่สิฉันมีความลับจะบอก 55 ดีแอบชอบพี่ดิว ส่วนพี่ดิวก็ดูเหมือนจะมีใจให้เพื่อนฉันอยู่เหมือนกันแต่ฉันยังไม่ได้บอกดีหรอกนะ ต้องให้เขาสองคนจัดการกันเอง

“สวัสดีค่ะพี่ดิว พี่อ้น”ดียกมือไหว้พี่ทั้งสองคน ฉันมองหน้าพี่ดิวเล็กน้อยก่อนจะเลยมองไปยังพี่อ้นที่ตอนนี้นั่งอยู่บนโต๊ะอาหารตีหน้าขรึมอยู่

“แม่ขอโทษนะอ้นที่ทำให้อาหารเช้าดูเหมือนไม่อร่อยเลย”แม่บอกพี่อ้นก่อนจะพาฉันไปนั่งบนโต๊ะอาหารและดูเหมือนอะไรจะดลใจให้ดีกับพี่ดิวนั่งตรงข้ามกันและฉันก็ต้องนั่งตรงข้ามกับพี่อ้น พี่อ้นมองหน้าฉัน มองเหมือนต้องการคำตอบอะไรจากฉัน แต่ฉันก็ไม่สนใจ นั่งมองไปทางอื่นแต่ก็เห็นว่าพี่เขาจ้องอยู่ตลอดเวลา

“ไอ้อ้น แกจะกินน้องฉันหรือไงว่ะจ้องอยู่นั้นเดี๋ยวก็เกิดศึกอีกหรอก”พี่ดิวที่นั่งข้างฉันพูดขึ้นมาเสียงดังทำให้ฉันต้องเงยหน้าขึ้นมอง แล้วก็ปะทะสายตากับพี่อ้นทันที

“ปากหรอดิว หุบปากแล้วกินข้าวไป”พี่อ้นตอบกลับมาพร้อมกับก้มหน้าลงกินข้าวต่อฉันก็ไม่สนใจอะไรเลยได้แต่นั่งกินข้าวต่อ

“ดิวตักกับให้หนูดีหน่อยสิ”>>>แม่

“ครับแม่”>>>พี่ดิว

“ขอบคุณมากคะพี่ดิว”>>>ดี

“.....”>>>พี่อ้น

“.....”>>>ฉัน

ตอนนี้บนโต๊ะอาหารที่มีความสุขและกินลงก็มีเพียงแค่สามคน เพราะฉันกับพี่อ้นเราต่างเงียบและไม่มีส่วนร่วมอะไรเลย

“......”ฉันเงยหน้ามองพี่อ้นแล้วสายตาก็ปะทะเข้ากับพี่อ้นทันที

“......”

“.....”

“......”ต่างคนต่างมอง ฉันไม่กล้าหลบสายตาพี่เขาเลยเหมือนฉันอยากจะค้นสิ่งที่อยู่ในใจเขาให้ได้ว่าเขาเป็นอะไรทำไมถึงต้องทำท่ารังเกียจฉัน

“เออ ตาอ้น”เสียงของแม่ทำให้ฉันกับพี่อ้นเลิกจ้องหน้ากันทันที

“ครับแม่”พี่อ้นขานรับก่อนจะหันไปมองแม่

“แม่ได้ข่าวว่าเรากำลังจะย้ายไปเรียนต่อที่อังกฤษหรอ”

“แค่ก แค่ก”ฉันถึงกับสำลักทันทีที่แม่พูดว่าพี่อ้นกำลังจะไปเรียนต่อ พี่ดิวที่อยู่ข้างๆก็รีบลูบหลังฉันทันที ส่วนพี่อ้นที่เห้นดังนั้นก็หันหน้ามามองฉันทันทีเหมือนกัน

“เป็นไรเชอรีน”พี่ดิวบอกก่อนจะลูบหลังฉันเบาๆ

“แค่ก แค่ก”ส่วนฉันยังคงไอต่อไป

“รีน แกไหวเปล่า”ดีถามฉันบ้างพร้อมกับยื่นทิชชู่ให้ฉัน

“แค่ก ๆ ไม่เป็นไรแล้วพี่ ขอโทษนะคะ”ฉันรีบบอกก่อนจะก้มหน้าลงทันทีเพื่อไม่ให้พี่อ้นเห็นว่าน้ำตาของฉันมันกำลังคลออยู่

“ครับ ประมาณเดือนหน้าก็ไปแล้วครับ”

“......”ฉันนั่งเงียบพูดอะไรไม่ออกจริงๆ น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็กำลังจะไหลออกมาแล้ว เขากำลังจะไปแล้ว

“นั้นตอนนี้ที่คอนโดก็ไล่คนรับใช้ที่ทำประจำออกไปแล้วสินะ”แม่ยังถามต่อ

“ครับ”

“แล้วช่วงนี้ใครทำความสะอาดห้องให้ละ”

“ทำเองครับ “

“แม่ถามทำไมอ่ะ”พี่ดิวถามขึ้นบ้างส่วนฉันตอนนี้ได้แต่ก้มน้ำเพื่อกลั้นน้ำตาเอาไว้

“ก็แม่เป็นห่วงกลัวจะไม่มีคนทำความสะอาดห้องให้อ้นนะสิ แม่ว่าจะให้เชอรีนไปทำความสะอาดห้องและดูแลอ้นหน่อย”

พรวด

“แม่พูดว่าอะไรนะ”ฉันรีบกระเด้งตัวขึ้นมาทันทีที่แม่พูดออกมา

“นั้นนะสิแม่”พี่ดิวก็ถามขึ้นบ้าง

“แม่บอกว่าจะให้เชอรีนไปดูแลอ้นในช่วงเดือนนี้หน่อยก่อนที่อ้นจะไปต่างประเทศไง”แม่พูดขึ้นอีกรอบทำให้ฉันที่ได้ยินก็อึ้งเต็มที่แม่สะกิดเท่าฉันเบาๆฉันจึงหันไปมองแม่ แม่ก็ทำตาลุกลิกๆ เหมือนสื่อสัญญาณอะไรบางอย่างกับฉัน

“มันจะดีหรอครับแม่”พี่อ้นตอบกลับมาแต่ที่มุมปากของพี่เขามันมีรอยยิ้มนิดๆอยู่ ยิ้มอะไรนะ

“ดีสิลูก”แม่ตอบพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุข ฉันว่าฉันเดาออกแล้วนี้มันต้องเป็นวิธีการของแม่แน่เลย แม่รู้ไหมแม่กำลังทำร้ายลูกตัวเองอยู่นะ

“แม่ผมว่าถ้าไอ้รีนไปอยู่กับอ้นมันคอนโดคงแตกกระเจิง”พี่ดิวพูดขึ้นมาบ้างก่อนจะมองหน้าฉันกับพี่อ้นสลับไปมา

“ก็นั้นแหละ ถ้าเกิดไปอยู่ด้วยกันก่อนไปอาจจะญาติดีกันก็ได้”แม่บอกก่อนจะยิ้มอย่างเจ้าเลห์ ฉันมองแม่ตัวเองอย่างอึ้งทึ้ง

“เอ่อ นั้นก็คงแล้วแต่เชอรีนเพราะผมก็ไม่สามารถบอกได้ว่าน้องจะไปอยู่ดูแลผมไหม”พี่อ้นตอบกลับมาก่อนจะก้มหน้าลงไปกินข้าวต่อแต่ส่งที่ฉันเห็นก่อนที่พี่เขาจะก้มหน้าลงไปรอยยิ้มที่มันแฝงความเจ้าเลห์เอาไว้ผุดออกมา

“ว่าไงเชอรีน”แม่หันมาถามฉันบ้าง

“เอ่อ “ฉันก็ได้แต่อ้ำอึ้งตอบไม่ถูก แม่นะแม่ทำอะไรไม่เคยปรึกษาลูกตัวเองก่อนเลย

“เฮ้ย รีน ดีว่าก็ดีนะ”ดีเสริมทัพแม่อีกคน ฉันหันไปมองเพื่อนตัวเองก็เห็นว่าดีส่งซิกบอกฉันว่าทำไปเถอะ ฉันมองหน้าเพื่อนอย่างกังวล

“เอาไงดีเชอรีน ยังไงพี่เขาก็ต้องไปแล้วเราก็ไปทำดีให้พี่เขาหน่อยสิ”แม่เสริมขึ้นมาอีกคน

“เอ่อ “ฉันคงได้แต่อ้ำอึ้ง ฉันจะต้องไปใช่ไหม ไปอย่างนั้นหรอในเมื่อพี่เขาจะไปแล้วฉันจะให้ความหวังตัวเองอีกหรือไงนะ

“อ้น ลูกไม่ว่าอะไรใช่ไหมถ้าแม่จะให้น้องไปดูแลลูก”แม่ถามพี่อ้นอีกครั้ง

“ครับ อันนี้ก็ต้องแล้วแต่เชอรีนว่าจะไปไหม”พี่อ้นตอบกลับมา

“เชอรีน”เรียกฉัน ฉันจึงเงยหน้ามองแม่ก่อนจะตัดสินใจในที่สุด

“ก็ได้คะ เดือนเดียวใช่ไหมคะ”ฉันพูดออกไป พี่ดิวมองหน้าฉันยังอึ้งๆส่วนพี่อ้นก็มองหน้าฉันแล้วก็ก้มหน้าลงไปอีกรอบและสิ่งที่ฉันเห็นอีกรอบคือรอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นมา

“จ๊ะ นั้นโอเค คืนนี้ก็ย้ายไปอยู่ที่คอนโดกับพี่เขาเลยนะ”แม่พูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีความสุขส่วนฉันตอนนี้ก็นั่งมึนๆอยู่

“เฮ้ย ไอ้อ้น มีเรื่องต้องคุยกันมานี่ดิ”พี่ดิวลุกขึ้นจากโต๊ะแล้วก็เดินไปลากพี่อ้นให้เดินตามพี่เขาไปทันที

“แม่จะทำอะไรเนี่ยะ”ฉันรีบถามทันที

“นี่เป็นโอกาสของแกแล้ว ถ้าแกสู้อาจจะมีหวังนะ”

“แต่ยังไงพี่เขาก็จะต้องไปอยู่แล้วนะ”ฉันพูดพร้อมกับทำหน้าหงอใส่

“เฮ้อ มันก็ดีกว่าไม่ทำอะไรไม่ใช่หรอ”ดีพูดขึ้นมาบ้างแล้วก็มองหน้าฉันอย่างเอาใจช่วย

“แล้วถ้าเกิดฉันเข้าข้างตัวเองไปมากกว่านี้แล้วสุดท้ายพี่เขาไม่ได้คิดอะไรกับฉัน ฉันไม่เจ็บหรอดี”ฉันพูดออกมาอย่างหมดแรงความรู้สึกในตัวฉันมันเหมือนถูกกดดันไปหมด ความรักที่ฉันมอบไปให้พี่เขาพี่เขาจะรู้บ้างไหมนะ

“แต่ยังไงเธอก็ได้ใกล้ชิดกับเขาก่อนที่เขาจะไปเป็นของคนอื่นไม่ใช่หรอ”

“นั้นนะสิลูก เชื่อแม่ทำช่วงเวลาที่เหลืออยู่ให้มีค่าที่สุด แล้วลูกจะคิดได้ว่าช่วงเวลานี้ลูกก็มีความสุขที่อยู่ใกล้พี่เขา”แม่บอกฉันพร้อมกับลูบหัวฉันไปมา ฉันต้องทำให้ดีที่สุดอย่างนั้นหรอ ช่วงเวลาที่กำลังจะหมดไปฉันต้องทำให้ดีที่สุดอย่างนั้นหรอ

“แม่ เดี๋ยวผมกับไอ้อ้นไปก่อนนะ”พี่ดิวที่กลับมาหลังจากลากพี่อ้นไปคุย ซึ่งไม่รู้ว่าไปคุยอะไรกันมา

“ไปก่อนนะครับแม่ สวัสดีครับ”พี่อ้นบอกลาก่อนจะเดินตามพี่ดิวไปทันที

“สู้ๆลูกแม่เป็นกำลังใจให้”แม่บอกพร้อมกับตบหลังฉันเบาๆ

“ฉันก็อยู่ช่วยแกนะ สู้ๆ”ดีบอกฉันอีกคน ฉันจึงได้แต่คิดหนักกลัวว่าตัวเองจะทำเสียเรื่อง กลัวการอยู่ใกล้กับพี่เขา

“แม่ปูทางให้แล้วก็ทำให้ดีที่สุดก่อนที่พี่เขาจะไปละ”แม่บอกพร้อมกับลูบหัวฉัน ฉันหันไปยิ้มให้แม่อย่างหน่ายๆ

“เชอรีนจะทำให้ดีที่สุด แต่สุดท้ายพี่เขาก็ต้องไปใช่ไหมคะ”ฉันบอกเสียงอ่อน พร้อมกับกลั้นน้ำตาเอาไว้มันเริ่มไหลมาอีกแล้ว สามปีที่ฉันแอบชอบพี่เขา แอบชอบอยู่ห่างๆมันกำลังจะสลายไปแล้ว

“ทำให้ดีที่สุด อย่าร้องไห้เชอรีน”ดีบอกกับฉันอีกคน ฉันมองหน้าแม่กับเพื่อนตัวเองสลับไปมา ฉันจะต้องทำให้ดีที่สุดใช่ไหม ช่วงเวลาที่ฉันจะได้อยู่กับพี่เขาเป็นช่วงเวลาเพียงเดือนสุดท้ายแล้วที่ฉันจะทำเพื่อพี่เขาให้ดีที่สุด

“คะ เชอรีนจะสู้ตาย เชอรีนจะทำให้ดีที่สุด เชอรีนจะทำให้พี่อ้นรู้ว่าเชอรีนรู้สึกยังไง”ฉันบอกอย่างมุ่งมั่นก่อนจะสวมกอดแม่อีกรอบแล้วก็  เรียกกำลังใจให้กับตัวเองแล้วก็ลากหนูดีให้ไปเก็บของข้างบนทันที

ห้องเชอรีน

“เชอรีน มีอะไรเกิดขึ้นก็บอกได้นะ”ดีบอกพลางช่วยฉันเก็บเสื้อผ้าอยู่

“อืม ฉันมีอะไรฉันจะบอกแกคนแรกเลยเพื่อน”

“ดี แล้วอย่าไปเผลอร้องไห้ให้พี่เขาเห็นละ”

“ไม่ทันแล้วละวันนี้เขาเห็นฉันร้องไห้ไปแล้วนิ”ฉันบอกพลางนึกย้อนไปที่เหตุการณ์เมื่อเช้า ที่เขาทำฉันร้องไห้บ่อน้ำตาแตกขึ้นมา

“เฮ้อ สู้ๆนะเพื่อนทำดีกับพี่เขาให้มากที่สุด ทำให้พี่เขารู้ว่าแกรักพี่เขามากขนาดไหน”

“ขอบใจนะดี แกเป็นเพื่อนที่ฉันรักและเชื่อใจที่สุดจริงๆ เหมาะมาเป็นแฟนพี่ชายฉันที่สุด”ฉันแซวหนูดีออกไปทำให้ตอนนี้หนูดีเกินอาการหน้าแดงแปรดขึ้นมาทันที

“เชอรีน !!!”หนูดีเรียกฉันเสียงหลงพร้อมกับก้มหน้าหลบความเขินอาย

“อะไรละ แกก็เหมือนกันนะหนูดี รักชอบพี่ชายฉันก็บอกเขาไปซะสิ”

“บ้าหรอ !!!”หนูดีเริ้มหน้าแดงกร่ำด้วยความเขิน ฉันมองเพื่อนตัวเองอย่างยิ้มๆก่อนจะแหย่ต่อ

“พี่ฉันยิ่งหุ่น ล้ำๆอยู่ด้วยไม่รู้ฟิตไปโชว์สาวที่ไหน เดี๋ยวก็โดนคาบไปกินหรอก”

“นั้นมันก็เรื่องของพี่เขาสิ ฉันมันก็แค่แอบรัก”หนูดีเริ่มหน้าเจื่อนลง ฉันมองเพื่อนตัวเองยิ้มๆ นี่เพื่อนฉันไม่รู้เลยหรือไงนะว่าผู้หญิงที่พี่ชายฉันไปโชว์คือเพื่อนฉันอย่างหนูดี

“แล้วแกจะไม่ทะอะไรเลยหรอ ทีเรื่องฉันให้ทำอยู่นั้น”ฉันย้อนกลับ

“เฮ้อ ของแกอาจจะมีหวังมากกว่าฉันก็ได้เชอรีน  ฉันรู้สึกได้นะว่าพี่อ้นเขาอาจจะคิดกลับแกมากกว่าน้องสาวเพื่อน”

“ทำไมแกถึงคิดอย่างนั้น”ฉันถามเพื่อนอย่างสงสัย แม่ก็รู้สึกว่าพี่อ้นไม่ได้เกลียดฉันเลยแต่กลับรักฉันด้วยซ้ำ ทำไมทุกคนถึงรู้สึกอย่างนั้นแต่ฉันไม่รู้สึก

“เวลาที่พี่อ้นมองแก เขาไม่เหมือนมองผู้หญิงคนอื่น”

“หมายความว่าไง ฉันจ้องตากับเขาทีไร มีแต่สายตาเย็นชาส่งใส่มา”ฉันบอกพร้อมกับทำหน้าเบะใส่

“นั้นมันเวลาที่แกจ้องตากับพี่เขา แต่รู้ไหมเวลาที่แกเผลอ ฉันลอบมองพี่เขาบ่อยแล้วเห็นสายตาที่เป็นประกายมาจากพี่เขาเวลามองแก”

“หา!!! จริงเปล่า”ฉันถามด้วยความตกใจ เวลาฉันเผลอพี่อ้นจะมองฉันอย่างนั้นจริงๆหรอ

“ใช่ แล้วรู้อะไรไหม เหมือนพี่ดิวจะรู้อะไรซักอย่างเกี่ยวกับพี่อ้นซึ่งมันอาจจะเกี่ยวกับแก ฉันสังเกตตอนที่พี่ดิวเรียกพี่อ้นออกไป ฉันว่าเขาต้องไปคุยเรื่องแกแน่นอนเชอรีน”

“บ้าหน่า ดี คนเราทะเลาะกันแทบตาย แถมยังไม่ค่อยพูดกันอีกจะรักกันได้หรอ”

“แล้วทำไมแกถึงรักพี่เขาได้หละ”

“....”เจอคำตอกกลับของหนูดีมาทำให้ฉันสะอึกทันที ทำไมฉันถึงรักพี่เขานะ นั้นนะซิ ฉันหลงรักพี่เขาตอนไหนนะฉันยังไม่รู้ตัวเลย แต่ฉันชอบแอบมองพี่เขายิ้ม เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที ลักยิ้มเล็กๆนั้นทำให้หัวใจของฉันละลายจริงๆ

“เห็นไหม แกตอบฉันไม่ได้ แปลว่าพี่เขาก็ต้องแอบรักแกได้เหมือนกัน”

“เฮ้อ หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ ฉันว่าเก็บของดีกว่าเดี๋ยวคืนนี้ฉันต้องไอยู่กับพี่เขาแล้ว”ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องเพราะกลัวว่าหัวใจตัวเองจะเต้นเร็วและแรงไปมากกว่านี้ ให้ตายซิพระเจ้า ทำไมฉันถึงไม่รู้เลยนะ แล้วเรื่องที่หนูดีบอกมันจะเป็นความจริงไหมนะ พี่เขาจะชอบฉันอย่างนั้นหรอ ถ้าชอบแล้วทำไมต้องทำหน้าเย้ยชาและทะเลาะกับฉันตลอดนะ ชิส์

                                               ............................................................................................
                                                                         โปรดติดตามตอนต่อไป